.jpg)
W dniu 28 listopada 2023r. rodzice mieli okazję wysłuchać prelekcji pedagoga specjalnego – p. Katarzyny Zagozdy, poświęconej trudnościom rozwojowym dzieci w wieku przedszkolnym. Podczas spotkania zostały omówione najczęściej pojawiające się wśród dzieci deficyty w różnych obszarach funkcjonowania. Zwrócono uwagę na jak najszybsze podjęcie działań korygujących i naprawczych, których kluczowym celem jest poprawa w funkcjonowaniu dziecka. Natomiast brak odpowiedniej pomocy może skutkować poważniejszymi opóźnieniami w rozwoju dziecka.
Na podstawie przeprowadzonego wśród dzieci badania pedagogicznego, pedagog specjalny przedstawił najczęściej pojawiające się trudności rozwojowe. Należą do nich:
I. Zaburzenia percepcji wzrokowej (spostrzegania wzrokowego).
Dzieci:
- mają trudności w różnicowaniu kształtów (czyli mylą np. kształty figur geometrycznych);
- nie widzą różnic między podobnymi obrazkami;
- gorzej zapamiętują obrazy wzrokowo, czyli występuje niski poziom pamięci wzrokowej;
- nie potrafią odwzorowywać określonych elementów, rysunków wg wzoru;
- występują problemy z układaniem kilkuelementowych puzzli;
- nie lubią wykonywać ćwiczeń wymagających zaangażowania zmysłu wzroku,
- również w początkowej fazie czytania u tych dzieci zaczynają pojawiać się problemy.
II. Zaburzenia percepcji słuchowej (spostrzegania słuchowego).
Dzieci:
- mają trudności w wyodrębnianiu sylab ze słów;
- mają trudności w wyodrębnianiu głosek ze słów;
- nie potrafią wyodrębnić słów ze zdań, co w konsekwencji powoduje, że dziecko nie rozumie kierowanych do niego poleceń, czyli wykonuje zupełnie coś innego, nie to o co prosił nauczyciel;
- mają trudności w zapamiętywaniu wierszyków, piosenek;
- mają trudności z odtwarzaniem melodii;
- poruszają się niezgodnie z rytmem, nie mają prawidłowego poczucia rytmu;
- nie lubią głośnego czytania.
III. Zaburzenia rozwoju motorycznego (rozwoju ruchowego).
Zaburzenia w rozwoju motorycznym dziecka mogą dotyczyć niezręczności ruchowej w obrębie całego ciała, czyli motoryki dużej, która związana jest z używaniem ruchów całego ciała. Drugim rodzajem zaburzeń jest tzw. niezręczność manualna, czyli inaczej trudności z motoryką małą, czyli z ruchami rąk i palców. O tym, w jaki sposób nasze dziecko będzie rysować, kolorować, wycinać, czy pisać ma zasadniczy wpływ jego ogólny rozwój fizyczny. Prawidłowemu rozwojowi motoryki małej sprzyja rozwój samoobsługi. Dlatego też należy pozwolić dziecku na wykonywanie czynności samoobsługowych samodzielnie. Problemem powodującym u dziecka trudności w rysowaniu, pisaniu może być zbyt duże napięcie mięśni palców. To powoduje, że dziecko zbyt mocno przyciska ołówek, kredkę. Jego ruchy podczas rysowania, pisania są sztywne i kanciaste, a linie krzywe i grube, gdyż dziecko nie umie opanować swoich ruchów. Często również przedziera kartki papieru pisząc czy rysując. Konieczne jest wtedy zastosowanie ćwiczeń, które będą rozluźniały, czyli zmniejszały to napięcie. Kolejnym problemem powodującym trudności podczas rysowania czy pisania jest również występujące u dzieci bardzo małe napięcie mięśniowe.Takie dzieci kreślą linie nikłe, drżące, prawie niewidoczne. Ponadto u wielu dzieci daje się zauważyć nieprawidłowychwyt pisarski, czyli w sposób nieprawidłowy trzymają one kredkę w dłoni. Przede wszystkim naukę rysowania i pisania powinno rozpoczynać się od nauki prawidłowego trzymania ołówka, czy kredki. W tym celu można zastosować różnego rodzaju nakładki na narzędzie pisarskie. Od samego początku wyrabiamy u dziecka kierunek pisania od lewej do prawej strony. Pokazujemy dziecku, w jaki sposób rysować szlaczki, kreślić linie pionowe, rysować w obu kierunkach okręgi i spirale. Stosujemy również ćwiczenia usprawniające koordynację wzrokowo-ruchową. Koordynacja wzrokowo-ruchowa, to wykonywanie ćwiczeń grafomotorycznych, w których czynności ruchowe, związane z rysowaniem, pisaniem odbywają się pod kontrolą wzroku.
Opracowanie:
Pedagog specjalny - Katarzyna Zagozda